Kot Abisyński - Informacje o rasie

Kot abisyński to pierwotna rasa kota domowego, uważana za jedną z najstarszych. Kot abisyński niewiele ma wspólnego z dawniejszą Abisynią (dzisiejszą Etiopią). Wywodzi się z wybrzeży Oceanu Indyjskiego i Azji Południowo-Wschodniej. Inne wzmianki świadczące o pochodzeniu tych kotów wywodzą się z XIX wieku. Ryciny z angielskiego czasopisma felinologicznego przedstawiały wówczas koty o wyglądzie bardzo podobnym do dzisiejszych abisynów i były zaopatrzone opisem: „koty azjatyckie”. Prawdopodobnie te nakrapiane koty trafiły razem z handlarzami z Azji do Afryki, a stamtąd z oddziałami brytyjskich żołnierzy dostały się na Wyspy Brytyjskie, gdy opuszczali oni Afrykę Zachodnią. Pierwszym uznanym kotem abisyńskim była kotka Zula, która w 1868 roku trafiła na terytorium Anglii. Zachwyceni jej urodą hodowcy podjęli prace hodowlane nad czystością rasy. Oficjalnie rasa została zatwierdzona w XX wieku, a jej wzorzec został opisany przez Harrisona Faira, ówczesnego prezesa angielskiego klubu felinologicznego. Jednak wojny światowe doprowadziły do znacznego zmniejszenia populacji tych kotów. Dzięki staraniom hodowców udało się odtworzyć populację rasy w drugiej połowie XX wieku.

Koty abisyńskie to koty średniej wielkości. Waga samic wynosi około 3-4 kg, samców 4-5 kg. Koty tej rasy charakteryzują się smukłym, stosunkowo długim i atletycznym ciałem. Ich kończyny są długie i zakończone stosunkowo niewielkimi, owalnymi łapkami. Ogon przedstawicieli tych ras jest bardzo długi i szpiczasty. Głowa w kształcie klinu, z dość nisko osadzonymi, dużymi i szerokimi uszami. Na tylnej części uszu znajduje się charakterystyczne znakowanie na sierści nazywane „odciskiem kciuka Mahometa”. Oczy w kształcie migdała z ciemną obwódką, które błyszczą kolorem bursztynu, zieleni lub jasnym brązem. Cechą charakterystyczną rasy jest umaszczenie, występuje u nich tzw. ticking, który występuje na głowie, plecach i ogonie. Dzięki genowi agouit (powoduje, że pigment włosa rozkłada się nierównomiernie, każdy włos ma kilka prążków). Pozostała część ciała: brzuch, klatka piersiowa i wewnętrzna strona nóg posiadają barwę podstawową. Przedstawiciele tej rasy mają niewielką ilość podszerstka, ich sierść jest bardzo krótka i ściśle przylegająca do ciała. Koty te możemy zobaczyć w umaszczeniu: dziko-umaszczonym, niebieskim, sorrel oraz beżowo-płowym.